ستاره احمد
هو المصوّر
مژده بهشت
امام علی ( ع ) در ذکر پیامبر اکرم ( ص ) ، می فرماید : دنیا را خوار دید و کوچکش شمرد ، سبکش گرفت و هیچش به حساب آورد ؛ دانست که خدا دنیا را از او گرفت چون چنین خواسته بود ، و دیگری را ارزانی داشت چون حقیر می بود . پس دل از آن روی برگرداند ، و یادش را در خاطر خویش میراند ، و دوست داشت که زینت دنیا از دیده اش نهان شود تا از آن رختی گرانبها نگزیند ، و اُمید ماندن در آن به دلش ننشیند . رسالت پروردگار را چنان رساند ، که برای کسی جای عذر نماند ؛ و امّت خود را اندرز گفت و ترساند ؛ و مژده بهشتشان داد ، و بدان خواند .
ما درخت نبوتیم و فرود آمد نگاه رسالت ، و جای آمد و شد فرشتگان رحمت ، و کانهای دانش و چشمه سارهای بینش . یاور و دوست ما ، اُمید رحمت می برد ؛ و دشمن و کینه جوی ما ، انتظار قهر و سطوت .
شهیدی ، سید جعفر ، ترجمه نهج البلاغه ، صفحه 87 .